To było gorące popołudnie 15 sierpnia 1922 roku. Mieszkańcy Małopolski wrócili z mszy z okazji święta Matki Boskiej Zielnej. Zjedli obiad i udali się na popołudniowy spoczynek. Dzieci biegały po podwórku i beztrosko się bawiły. Nagle zza horyzontu nadciągnęły granatowe chmury.
Zaczęło grzmieć, ulewnie padać i zerwał się gwałtowny wicher. Oczom ludności zamieszkującej pas od Olkusza przez Miechów po Jędrzejów (dzisiejsze pogranicze woj. małopolskiego, śląskiego i świętokrzyskiego) ukazał się szary lej wydający z siebie dudnienie, niczym z przejeżdżającego pociągu.
Zdjęcie ilustracyjne. Fot. Pixabay.Chwilę później trąba powietrzna zaczęła dzieło zniszczenia. Trwało to dosłownie kilka minut. Gdy wiatr ustał, mieszkańcy nie mogli znaleźć swoich dzieci, które nie zdążyły się ukryć w domu. Poszukiwania skończyły się tragedią.
Ośmioro dzieci znaleziono martwych porozrzucanych na polach. Tą straszliwą wiadomość podał „Orędownik Ostrowski” w dniu 13 września 1922 roku.
Wycinek z „Orędownika Ostrowskiego” z dnia 13 września 1922 roku.Choć była to śmiercionośna trąba powietrzna, to jednak nie jedyna, która porwała i zabiła ludzi. Z tak lakonicznej wiadomości trudno jest wywnioskować jak silne było tornado. Skoro było w stanie przewrócić wagony kolejowe, nawet jeśli były one drewniane i dużo lżejsze od dzisiejszych, to z pewnością wiatr przekraczał 150 km/h.
Tak silne porywy z łatwością były więc w stanie jednocześnie unieść grupkę dzieci i z impetem rzucić nimi o ziemię, powodując ich śmierć. Niewykluczone, że wcześniej dzieci zostały uderzone jakimś porwanym przedmiotem. W tym roku mija setna rocznica tej tragedii.
Źródło: TwojaPogoda.pl / Orędownik Ostrowski.