Woda pochodząca z Wisły jest oczywiście słodka, ponieważ wydobywa się ze źródeł podziemnych w Beskidzie Śląskim. Przemierzając całą Polskę z południa na północ, zabarwia się od wszelkich osadów, które następnie niesie aż do ujścia do Morza Bałtyckiego.
Na wysokości Wyspy Sobieszewskiej w Gdańsku dochodzi do bardzo ciekawego zjawiska, o którym nie każdy miał pojęcie. Słodka i mętna woda z Wisły zaczyna kontrastować ze słonymi i nieco czystszymi od niej wodami Zatoki Gdańskiej.
Jednak główna przyczyna tak wyraźnej granicy między tymi wodami tkwi w gęstości obu wód. Woda słodka jest lżejsza od słonej wody morskiej, co utrudnia im mieszanie się ze sobą. Zanim więc woda nabierze jednolitego koloru musi upłynąć trochę czasu.
Mieszanie następuje szybciej, gdy wieje silny wiatr lub panuje sztorm. Gdy wiatr jest słaby, wówczas z lotu ptaka można zachwycić się tym niecodziennym widokiem. Największe kontrasty obserwować można podczas powodzi, gdy fala kulminacyjna zaczyna uchodzić do Zatoki Gdańskiej. Ostatnio miało to miejsce na początku czerwca, ale na zdecydowanie większą skalę w maju 2010 roku.
Fala powodziowa uchodząca z Wisły do Zatoki Gdańskiej w 2010 roku. Fot. NASA.Bardzo podobne zjawisko widoczne jest też u ujścia Amazonki do Oceanu Atlantyckiego. Jedna z największych rzek świata niesie olbrzymie ilości osadów w kolorze brązowo-pomarańczowym, które kontrastują z dużo czystszymi błękitno-zielonymi wodami Atlantyku na odcinku nawet setek kilometrów.
Granica między wodami o różnych właściwościach jest często widoczna z przestrzeni kosmicznej np. z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Można ją także obserwować na co dzień na zdjęciach satelitarnych.
Źródło: TwojaPogoda.pl / Kąpieliska Morskie Gdańsk.