W ciągu roboczego tygodnia nawet ładna pogoda niewiele nas obchodzi, ponieważ przesiadujemy wtedy w szkole lub w pracy i nie mamy czasu z niej skorzystać. Dlatego nasze subiektywne postrzeganie aury w Polsce ogranicza się w znacznej mierze tylko do weekendów, dni wolnych od pracy i urlopów.
Wszyscy chcemy żeby właśnie wtedy było słonecznie i ciepło. Niestety, każdemu dogodzić się nie da, zwłaszcza, że Polska nie należy do najcieplejszych, lecz uplasowała się w pierwszej 50. najzimniejszych krajów na naszej planecie. W ciepłym rankingu wyprzedza nas aż 238 państw i terytoriów zależnych.
Przez siedem miesięcy w roku aura zupełnie nie sprzyja aktywności na wolnym powietrzu, z powodu niskiej temperatury. Przez pozostałe pięć miesięcy sprzyja tylko częściowo, najbardziej przez zaledwie 3 miesiące letnie, czyli czerwiec, lipiec i sierpień, choć nie zawsze, o czym mogliśmy się przekonać niejednokrotnie podczas urlopu.
Żeby trafić z 2-tygodniowym wypoczynkiem w najbardziej pogodny i ciepły okres trzeba się naprawdę natrudzić. Nasze analizy z poprzednich lat wskazują, że mniej niż 40 procent weekendów mija pod znakiem bezdeszczowej pogody. Jednak to, że nie pada, wcale nie oznacza, że jest wystarczająco ciepło, aby wybrać się na spacer lub wycieczkę, nie obawiając się przemarznięcia.
Z badań opublikowanych niedawno przez naukowców z amerykańskiego Narodowego Urzędu do spraw Oceanów i Atmosfery (NOAA) i Uniwersytetu Princeton, których wyniki omawialiśmy w jednym z poprzednich artykułów, dowiedzieliśmy się, że aura sprzyjająca aktywności poza domem występuje w Polsce średnio przez zaledwie 50 dni w ciągu roku.
To oznacza, że przez pozostałe 315 dni temperatura, suma opadów i wilgotność powietrza są dla nas niekorzystne i krzyżują nam plany wypoczynku na świeżym powietrzu czy też prac przydomowych.
Tymczasem projekcje zmian klimatycznych wskazują, że w ciągu następnych 100 lat, a więc do końca życia naszego i naszych dzieci, liczba dni ze sprzyjającą pogodą zwiększy się w Polsce o nie więcej niż 15. Dwa tygodnie dodatkowej ładnej pogody to stanowczo zbyt mało, abyśmy odczuli pozytywne skutki ocieplania się klimatu.
Nie powinno więc nas zaskakiwać to, że w sondażach Polacy w większości nie są entuzjastami teorii ocieplania się klimatu. Potwierdza to nasza wczorajsza sonda, w które udział wzięło ponad 800 osób. Okazuje się, że 44 procent respondentów uznaje ocieplenie klimatu "za jedną wielką bzdurę". 36 procent jest z kolei zdania, że to fakt potwierdzony naukowo.
Zastanawiające jest to, że aż 20 procent biorących udział w sondzie nie jest pewnych czy ocieplenie klimatu istnieje czy też nie. Brakuje im namacalnych dowodów, których szybko nie otrzymają, ponieważ klimat to nie pogoda, jego zmiany są widoczne dopiero w perspektywie dziesiątków lat.
Tymczasem nasza pamięć jest zawodna, więc możemy się opierać jedynie na danych naukowych, w które wielu z nas nie chce wierzyć. Naukowców posądzamy o manipulowanie danymi dla potwierdzenia własnych teorii.
Badacze ostrzegają, że ocieplanie się klimatu, to nie tylko wzrost temperatury, lecz również coraz częstsze anomalie pogodowe, takie jak susze, powodzie, gwałtowne burze czy wichury. To również wzrost poziomu mórz.
Modele klimatyczne dla Polski wskazują, że prędzej Bałtyk zacznie zalewać niżej położone części Trójmiasta czy Żuławy, aniżeli odczujemy wyraźne ocieplenie, znaczne złagodnienie zim i wydłużenie się okresów letnich.
Do 2030 roku długość okresu wegetacyjnego wydłuży się w stosunku do 2010 roku o około 10 dni. O tyle też dni skróci się zaleganie pokrywy śnieżnej w okresie zimowym. Nie jest to dużo. Za 100 lat wciąż zimą będzie prószyć śnieg, a podczas naszego wymarzonego urlopu nad Bałtykiem będzie lało, wiało i temperatura nie przekroczy 20 stopni.
Źródło: 