Księżyc (po lewej) i planeta Jowisz (po prawej).
Noc z poniedziałku na wtorek (10/11.04) zapowiada się bardzo emocjonująco, bo będziemy świadkami aż trzech zjawisk, które będą ze sobą powiązane. Przede wszystkim Księżyc znajdzie się w pełni, która w kwietniu nazywana jest Pełnią Różowego Księżyca.
Oczywiście Księżyc nie przybierze różowej barwy. Nazwa ta wzięła się od floksa, zwanego płomykiem, który jest w Polsce dość popularną rośliną ozdobną. Apogeum pełni nastąpi o godzinie 8:08 rano we wtorek (11.04). Warto przypomnieć, że pierwsza wiosenna pełnia Księżyca wyznacza datę Wielkanocy na pierwszą niedzielę po pełni, czyli w tym roku na 16 kwietnia.
Kilka dni temu doszło do kolejnego ważnego zjawiska, a mianowicie opozycji Jowisza. To moment, w którym planeta ta znalazła się dokładnie po przeciwnej względem Ziemi stronie od Słońca. Jowisz znajduje się też najbliżej Ziemi w tym roku, a to oznacza, że osiąga obecnie maksimum blasku i jest bez wątpienia królem nocnego nieba.
Dlaczego wspominamy o Księżycu i Jowiszu? Ponieważ oba obiekty spotkają się ze sobą. Będzie to spotkanie bardzo bliskie, jakie zdarza się bardzo rzadko. Jeśli tylko pozwoli nam na to pogoda, począwszy od wieczora na niebie będziemy mogli podziwiać to fascynujące zjawisko. Przygotujcie się swoje aparaty fotograficzne, bo okazja na zdjęcia jest niecodzienna.
Tuż po zachodzie Słońca, mniej więcej 45 minut po nim, Księżyca i Jowisza będzie można obserwować średnio nisko nad południowo-wschodnim horyzontem. Z każdą godziną będą się znajdować na niebie coraz wyżej, aż o północy znajdą się wysoko na niebie południowym.
Spotkanie potrwa aż do świtu, gdy Księżyc i Jowisz będą się chylić ku południowo-zachodniemu horyzontowi, znikając w świetle wstającego dnia.
Zachęcamy Was do obserwacji księżycowej powierzchni. Ciemne obszary nazywane są "morzami". To nic innego jak tereny pojawiania się bazaltu, a więc ciemnej skały wulkanicznej. Bazalt na Księżycu to efekt uderzeń olbrzymich meteorytów, które wywołały wgłębienia w księżycowej glebie. Jaśniejsze obszary nazywane są wyżynami i górami, ponieważ wznoszą się ponad "morzami".
Powierzchnia Księżyca z opisanymi charakterystycznymi obszarami.
Głównym elementem jasnych obszarów są olbrzymie kratery uderzeniowe. Jeden z nich o nazwie Arystoteles znajduje się w pobliżu górnego brzegu tarczy Księżyca. Jednak najlepiej widoczny z Ziemi jest krater Tycho wznoszący się w dolnej części tarczy. Gołym okiem możemy zobaczyć system promieni wokół krateru, którego wiek szacuje się na ponad 100 milionów lat.
Jako, że Jowisz znajduje się teraz 670 milionów kilometrów od Ziemi, warto przyłożyć oko do teleskopu, aby dostrzec cztery jego największe księżyce, a więc Io, Ganimedesa, Europę i Kallisto. Z łatwością ujrzycie też charakterystyczne dla Jowisza poziome, kolorowe pasy.
Planeta, która ma średnicę 11 razy większą od ziemskiej, nie nadaje się do zamieszkania. Jowisz jest planetą gazową, a to oznacza, że nie ma stałej powierzchni. Wypełnia go głównie wodór. Planeta obraca się wokół własnej osi z olbrzymią prędkością 45 tysięcy kilometrów na godzinę, dlatego też doba trwa tam zaledwie 10 godzin.
Dzięki temu Jowisz jest najszybciej obracającą się planetą w naszym Układzie Słonecznym. Gigant potrzebuje jednak aż 11 lat na to, aby obiec Słońce, mimo iż pędząc po orbicie w ciągu każdej sekundy pokonuje dystans 13 kilometrów.
Planeta Jowisz z charakterystyczną Wielką Czerwoną Plamą.
Dzięki sondom dowiedzieliśmy się nie tylko o piorunujących spektaklach jakie mają miejsce na największej planecie, ale również o jej gigantycznych cyklonach. Jeden z nich nazywany Wielką Czerwoną Plamą szaleje już od 350 lat.
Cyklon wiruje przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, czyli zachowuje się podobnie jak cyklony na północnej półkuli Ziemi, i potrzebuje około 6 dni na jeden pełny obrót. Jednak jego rozmiary są nieporównywalne, gdyż jest długi na 25-40 tysięcy kilometrów i szeroki na 12-14 tysięcy kilometrów. Oznacza to, że mega burza na Jowiszu jest dwa, a nawet trzy razy większa niż cała Ziemia.
Wiatr w jej wnętrzu potrafi przekraczać 500 km/h. Wielka Czerwona Plama jest zbudowana z chłodnych chmur w górnych warstwach atmosfery. Nie wiadomo do końca co ją wytworzyło, ale według teorii mogła ona powstać wskutek uderzenia w Jowisza olbrzymiej komety lub planetoidy.
Źródło: 